W badaniu uzyskuje się trójwymiarowe obrazy z przedniej i tylnej części oka w formie przekrojów, które analizuje się pod kątem rozwoju choroby, wraz z analizą komórek zwojowych i pomiarem kąta przesączania.
Wykorzystywane jest również u osób zmagających się z centralną retinopatią surowiczą oraz u osób przygotowywanych do laserowej korekcji wzroku. Pozwala również monitorować stan po wykonanym zabiegu.
2. Jeśli optometrysta kliniczny po przesiewowych badaniach dna oka, pomiarze ciśnienia wewnątrzgałkowego, przeglądzie przedniego odcinka oka oraz wywiadzie chorobowym stwierdza jakieś nieprawidłowości – kieruje pacjenta natychmiast do okulisty check here lub sugeruje wykonanie OCT lub/i pola widzenia.
Samodzielna interpretacja nigdy nie jest wskazana i zawsze należy pozostawić ją lekarzowi kierującemu na badanie.
Badanie OCT oka jest zaawansowaną techniką obrazowania, która umożliwia detaliczne wizualizacje struktur oka w przekrojach poprzecznych. Jest ono bardzo przydatne w diagnostyce różnych chorób wzroku.
Następnie prosi się pacjenta o zajęcie pozycji siedzącej bezpośrednio przed aparatem i umieszczenie brody na specjalnej podpórce. Samo badanie nie trwa długo. Zazwyczaj jest to około kilkunastu minut. Co więcej – można je powtarzać wiele razy, ponieważ jest całkowicie bezpieczne. Można na nie kierować osoby w każdym wieku.
Reklamowe pliki cookie służą do dostarczania odwiedzającym odpowiednich reklam i kampanii marketingowych. Te pliki cookie śledzą odwiedzających w witrynach i zbierają informacje w celu dostarczania dostosowanych reklam.
Badanie OCT oka umożliwia także identyfikację zmian patologicznych w siatkówce, takich jak pęknięcia śródbłonka, niewydolność naczyń lub zaniki, co pozwala określić rodzaj oraz stopień publishępu choroby oczu.
W badaniu OCT wykorzystuje się spójną (koherentną) wiązkę światła (podobnie jak w badaniu ultrasonograficznym) i umożliwia przyjrzenie się kolejnym warstwom oka w sposób bezinwazyjny i bezkontaktowy. Metoda ta opiera się na wykorzystaniu światła rozproszonego na poszczególnych warstwach tkanki. Tomograf przypomina duży aparat fotograficzny.
W ten sposób można szczegółowo oceniać strukturę siatkówki, grubość jej włókien nerwowych, stan nerwu wzrokowego oraz oceniać przedni odcinek gałki ocznej (między innymi rogówkę lub przednią komorę oka). Wynik badania pozwala przykładowo na lepszą ocenę siatkówki w przebiegu cukrzycy lub ocenę stopnia zaawansowania jaskry.
W niektórych przypadkach badanie może wymagać rozszerzenia źrenic. Pacjent otrzymuje krople zawierające środek rozszerzający źrenice. Umożliwia to sprawne przeprowadzenie badania, jednak może być także przyczyną chwilowego światłowstrętu i pogorszenia jakości widzenia.
Promień świetlny, którym aparat wykonuje pomiary, jest całkowicie bezpieczny, gdyż wykorzystywane są w nim promienie bliskie światłu podczerwonemu. Nie mamy do czynienia z potencjalnie niebezpiecznym promieniowaniem jonizującym. Koherentną tomografię optyczną nazywa się często biopsją optyczną, ponieważ umożliwia ona bezkontaktowe wniknięcie w głąb tkanki. Obraz „wycinków” oka widoczny jest na monitorze komputera.
Pozwala na dokładną analizę tarczy nerwu wzrokowego, co jest istotne w diagnozowaniu i monitorowaniu jaskry oraz innych chorób oczu związanych z nerwem wzrokowym.
Podczas badania pacjent znajduje się w pozycji siedzącej. Broda oparta jest o specjalną podpórkę, dzięki której głowa zyskuje stabilność, a pacjent nie porusza się. Urządzenie diagnostyczne wyposaż1 jest w soczewkę, wyglądem przypominającą wizjer znajdujący się w drzwiach.